بی شمس رخ تو...!دیگر دلی مانده مرا؟

یک/ می روم منزل عشقم؛ جهنم دنیا! بهشت باشد و استخر پاک و جان و دعا! توراکه بخشیده ام(!) از نجات خودم ... هزار بار شکر غ خدایا به عشق و حال؛ خدا! دو/ سوت و کور است! و گویی وقتی درمیان خورشید راه می روی ... خدای! نمی سوزاندت... نه مهربان بودی و نه دستگیر... غرور تورا کشت! اما درنبرد کشمکش انداز ذستهایت ؛ دعا می کردی ... که ... همه پدرها مثل پدر خودت ... به منزل باز گردند... سه/ مانده ام درتو چه دیدم ؛ غیر آن قهر و غضب ... گله و اخم و نبود و هیجان؛ ضد نفس! چهار/ میان اندوه من... زمین! درسوگ خویش تاریک بی هیچ ستاره ای! چه شادانه        غمم بود           جهان ازمن؛ غم انگیز تر! پنج/ وقت رفتنت ؛ می خندیدم و آمدنت بازهم دو ثانیه اگر بود تا بازگردی !                              میان گریه هایت که من                   چقدر در" هجر" تو ...                                            مقاومم! شش/ مزار شش گوشه ات را یاحسن(ع) درزبان عشق: بهشت ؛ بهشت؛ بهشت ... ۰۲/۰۳/۱۹ سیده لیلا مددی بی شمس رخ تو...!دیگر دلی مانده مرا؟...